Opracowała: Magdalena Matyja

14 stycznia 2025 r. czasopismo „The Lancet Diabetes & Endocrinology” opublikowało nową definicję otyłości, opracowaną przez Komisję ds. definicji i kryteriów diagnostycznych otyłości klinicznej.

Do tej pory Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) określała otyłość, jako nieprawidłowe lub nadmierne nagromadzenie tłuszczu wpływające niekorzystanie na stan zdrowia. Według tej definicji otyłość pojawia się, gdy spożywamy za dużo kalorii i nie zużywamy ich, bo jesteśmy za mało aktywni fizycznie, co prowadzi do gromadzenia się tłuszczu w tkance tłuszczowej.

Jak wiemy, wysoki poziom tłuszczu w organizmie może powodować uszkodzenie lub upośledzenia funkcjonowania wielu narządów, jak np.: wątroba czy trzustka. Nadmiar tłuszczu może również nasilać stany zapalne, zwiększając ryzyko schorzeń takich, jak nowotwory, choroby wątroby i problemy z sercem.

Obecnie, aby ustalić, czy dana osoba jest otyła, korzysta się ze wskaźnika masy ciała (BMI), który jest wynikiem przeprowadzonych działań matematycznych, tzn. znając wzrost i aktualną masę ciała danej osoby należy podzielić jej wagę wyrażoną w kilogramach przez wzrost podniesiony do kwadratu, wyrażony w metrach, czyli w skrócie BMI = kg/m².

Wartości BMI pomiędzy 18,5 a 24,9 są uważane za zdrowe, jednak kiedy BMI jest poniżej lub powyżej tego zakresu oznacza, że dana osoba ma niedowagę lub nadwagę, a BMI powyżej 30 oznacza otyłość.

Jednak BMI nie daje 100% pewności, czy nadmiarowa waga w organizmie danej osoby wynika z nadmiaru tłuszczu w organizmie, czy też większej masy mięśniowej lub masy kostnej.

Nawet bardziej specyficzna ocena zawartości tkanki tłuszczowej w organizmie - poprzez pomiar obwodu talii lub skanowanie rentgenowskie, nie dają pełnej odpowiedzi,.

Dostrzegając przeszkody i luki w wiedzy w tej dziedzinie, grono 58 specjalistów i ekspertów z różnych specjalności medycznych i krajów o różnych statusie ekonomicznym, pod przewodnictwem profesora Francesco Rubino z Kings College London, zaprezentowało w najnowszym wydaniu pisma „The Lancet Diabetes and Endocrinology” nową definicję otyłości oraz nowe kryteria jej rozpoznawania i leczenia.

Eksperci zdefiniowali otyłość jako stan charakteryzujący się nadmiarem tkanki tłuszczowej z jej nieprawidłowym rozmieszczeniem lub funkcją, którego przyczyny są wieloczynnikowe i nadal nie do końca poznane.

Ponadto podzielili ją na dwie podgrupy:

1. otyłość kliniczną - przewlekły, ogólnoustrojowy stan chorobowy bezpośrednio spowodowany nadmierną otyłością, charakteryzującą się zmianami w funkcjonowaniu tkanek, narządów, całego organizmu lub ich kombinacji, z powodu nadmiaru tkanki tłuszczowej. Może prowadzić do poważnych uszkodzeń narządów, powodując zaburzenia funkcjonowania i potencjalnie zagrażające życiu powikłania (np. zawał serca, udar i niewydolność nerek).
18. ozpoznanie otyłości klinicznej wymaga jednego lub obu z następujących głównych dowodów:

• upośledzona funkcja narządów lub tkanek z powodu otyłości (tj. oznaki, objawy lub badania diagnostyczne wykazujące nieprawidłowości w funkcjonowaniu jednej lub więcej tkanek lub układów narządów);
• istotne, dostosowane do wieku ograniczenia codziennych czynności odzwierciedlające specyficzny wpływ tego stanu na mobilność, inne podstawowe czynności dnia codziennego (np. kąpiel, ubieranie się, korzystanie z toalety, kontrolowanie potrzeb fizjologicznych i jedzenie).

1. otyłość przedkliniczną - czyli występowanie nadmiaru tkanki tłuszczowej z zachowaną funkcją innych tkanek i narządów oraz zmiennym, ale ogólnie zwiększonym ryzykiem rozwoju otyłości klinicznej i kilku innych jej powikłań (np. cukrzyca typu 2, choroby układu krążenia, niektóre rodzaje nowotworów i zaburzenia psychiczne)..

Według ekspertów wdrożenie tych nowych ram diagnostycznych powinno otworzyć drzwi do bardziej dostępnego i skutecznego leczenia otyłości. Istniejące polityki w zakresie dostępu do opieki (tj. chirurgii lub leków) są niewystarczające i powinny zostać zaktualizowane w celu racjonalnego pod względem kosztów priorytetowego traktowania osób, które najbardziej potrzebują tych interwencji.

Dla osób sklasyfikowanych jako żyjące z otyłością przedkliniczną ograniczenie ryzyka będzie kluczowym priorytetem. Osoby z niższym ryzykiem mogą być leczone przede wszystkim poprzez zmianę stylu życia; Potrzebne są jednak dalsze prace w celu zidentyfikowania osób o zwiększonym ryzyku, które mogą wymagać interwencji medycznej.

Przyjęcie nowego i bardziej precyzyjnego podejścia do identyfikacji otyłości i zmiany postrzegania społecznego będzie wymagało czasu i wysiłku, ale u podstaw tych propozycji leży cel, jakim jest poprawa jakości życia osób żyjących z otyłością. Mamy teraz możliwość przekształcenia opieki nad osobami otyłymi, odchodząc od systemu, w którym jednostki są postrzegane pod jedną etykietą, w kierunku systemu, który uznaje unikalne zdrowie i potrzeby każdej osoby.

Źródła:

Oto nowa definicja otyłości

Nowa definicja i kryteria diagnostyczne otyłości - Kurier Medyczny – Termedia

Definition and diagnostic criteria of clinical obesity - The Lancet Diabetes & Endocrinology

Definition and diagnostic criteria of clinical obesity - The Lancet Diabetes & Endocrinology

Opracowała: Magdalena Matyja

14 stycznia 2025 r. czasopismo „The Lancet Diabetes & Endocrinology” opublikowało nową definicję otyłości, opracowaną przez Komisję ds. definicji i kryteriów diagnostycznych otyłości klinicznej.

Do tej pory Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) określała otyłość, jako nieprawidłowe lub nadmierne nagromadzenie tłuszczu wpływające niekorzystanie na stan zdrowia. Według tej definicji otyłość pojawia się, gdy spożywamy za dużo kalorii i nie zużywamy ich, bo jesteśmy za mało aktywni fizycznie, co prowadzi do gromadzenia się tłuszczu w tkance tłuszczowej.

Jak wiemy, wysoki poziom tłuszczu w organizmie może powodować uszkodzenie lub upośledzenia funkcjonowania wielu narządów, jak np.: wątroba czy trzustka. Nadmiar tłuszczu może również nasilać stany zapalne, zwiększając ryzyko schorzeń takich, jak nowotwory, choroby wątroby i problemy z sercem.

Obecnie, aby ustalić, czy dana osoba jest otyła, korzysta się ze wskaźnika masy ciała (BMI), który jest wynikiem przeprowadzonych działań matematycznych, tzn. znając wzrost i aktualną masę ciała danej osoby należy podzielić jej wagę wyrażoną w kilogramach przez wzrost podniesiony do kwadratu, wyrażony w metrach, czyli w skrócie BMI = kg/m².

Wartości BMI pomiędzy 18,5 a 24,9 są uważane za zdrowe, jednak kiedy BMI jest poniżej lub powyżej tego zakresu oznacza, że dana osoba ma niedowagę lub nadwagę, a BMI powyżej 30 oznacza otyłość.

Jednak BMI nie daje 100% pewności, czy nadmiarowa waga w organizmie danej osoby wynika z nadmiaru tłuszczu w organizmie, czy też większej masy mięśniowej lub masy kostnej.

Nawet bardziej specyficzna ocena zawartości tkanki tłuszczowej w organizmie - poprzez pomiar obwodu talii lub skanowanie rentgenowskie, nie dają pełnej odpowiedzi,.

Dostrzegając przeszkody i luki w wiedzy w tej dziedzinie, grono 58 specjalistów i ekspertów z różnych specjalności medycznych i krajów o różnych statusie ekonomicznym, pod przewodnictwem profesora Francesco Rubino z Kings College London, zaprezentowało w najnowszym wydaniu pisma „The Lancet Diabetes and Endocrinology” nową definicję otyłości oraz nowe kryteria jej rozpoznawania i leczenia.

Eksperci zdefiniowali otyłość jako stan charakteryzujący się nadmiarem tkanki tłuszczowej z jej nieprawidłowym rozmieszczeniem lub funkcją, którego przyczyny są wieloczynnikowe i nadal nie do końca poznane.

Ponadto podzielili ją na dwie podgrupy:

1. otyłość kliniczną - przewlekły, ogólnoustrojowy stan chorobowy bezpośrednio spowodowany nadmierną otyłością, charakteryzującą się zmianami w funkcjonowaniu tkanek, narządów, całego organizmu lub ich kombinacji, z powodu nadmiaru tkanki tłuszczowej. Może prowadzić do poważnych uszkodzeń narządów, powodując zaburzenia funkcjonowania i potencjalnie zagrażające życiu powikłania (np. zawał serca, udar i niewydolność nerek).
18. ozpoznanie otyłości klinicznej wymaga jednego lub obu z następujących głównych dowodów:

• upośledzona funkcja narządów lub tkanek z powodu otyłości (tj. oznaki, objawy lub badania diagnostyczne wykazujące nieprawidłowości w funkcjonowaniu jednej lub więcej tkanek lub układów narządów);
• istotne, dostosowane do wieku ograniczenia codziennych czynności odzwierciedlające specyficzny wpływ tego stanu na mobilność, inne podstawowe czynności dnia codziennego (np. kąpiel, ubieranie się, korzystanie z toalety, kontrolowanie potrzeb fizjologicznych i jedzenie).

1. otyłość przedkliniczną - czyli występowanie nadmiaru tkanki tłuszczowej z zachowaną funkcją innych tkanek i narządów oraz zmiennym, ale ogólnie zwiększonym ryzykiem rozwoju otyłości klinicznej i kilku innych jej powikłań (np. cukrzyca typu 2, choroby układu krążenia, niektóre rodzaje nowotworów i zaburzenia psychiczne)..

Według ekspertów wdrożenie tych nowych ram diagnostycznych powinno otworzyć drzwi do bardziej dostępnego i skutecznego leczenia otyłości. Istniejące polityki w zakresie dostępu do opieki (tj. chirurgii lub leków) są niewystarczające i powinny zostać zaktualizowane w celu racjonalnego pod względem kosztów priorytetowego traktowania osób, które najbardziej potrzebują tych interwencji.

Dla osób sklasyfikowanych jako żyjące z otyłością przedkliniczną ograniczenie ryzyka będzie kluczowym priorytetem. Osoby z niższym ryzykiem mogą być leczone przede wszystkim poprzez zmianę stylu życia; Potrzebne są jednak dalsze prace w celu zidentyfikowania osób o zwiększonym ryzyku, które mogą wymagać interwencji medycznej.

Przyjęcie nowego i bardziej precyzyjnego podejścia do identyfikacji otyłości i zmiany postrzegania społecznego będzie wymagało czasu i wysiłku, ale u podstaw tych propozycji leży cel, jakim jest poprawa jakości życia osób żyjących z otyłością. Mamy teraz możliwość przekształcenia opieki nad osobami otyłymi, odchodząc od systemu, w którym jednostki są postrzegane pod jedną etykietą, w kierunku systemu, który uznaje unikalne zdrowie i potrzeby każdej osoby.

Źródła:

Oto nowa definicja otyłości

Nowa definicja i kryteria diagnostyczne otyłości - Kurier Medyczny – Termedia

Definition and diagnostic criteria of clinical obesity - The Lancet Diabetes & Endocrinology

Definition and diagnostic criteria of clinical obesity - The Lancet Diabetes & Endocrinology