Opracowała: mgr Aleksandra Nowacka

O naturalnej potrzebie ruchu mówi się nie od dziś, bardzo często podkreśla się jej znaczenie głównie w przypadku dzieci, ale czy taką potrzeba mija wraz z wiekiem? Oczywiście, że nie! Dorosły człowiek ma oczywiście mniejszą potrzebę ruchu niż dziecko, jest to z jednej strony efekt wieku, ale i pokłosie codziennych obowiązków oraz zmęczenia z tego wynikającego. Kiedy pojawia się u nas zmęczenie często zastanawiamy się czy lepiej iść się poruszać czy może lepiej odpuścić i odpocząć? Co wybrać w takiej sytuacji i czym dla naszego zdrowia jest ruch (nawet ten najprostszy)?

Aktywność fizyczna jest charakterystycznym stanem i podstawową cechą każdego żywego organizmu. Jest ona jednocześnie procesem przejawiającym się w formie czynności podejmowanych od wczesnego dzieciństwa do okresu prenatalnego. Aktywność fizyczna dziecka determinuje jego rozwój i jest procesem stałej samoorganizacji na podłożu nabytych doświadczeń, kształtuje się i doskonali wraz z wiekiem.

Z kolei w przypadku potrzeb, wyróżnia się ich dwa rodzaje – wrodzone (biologiczne) i nabyte (społeczne). Pierwsze z nich są związane ze strukturą organizmu, ukształtowaną w procesie ewolucji i utrwaloną filogenetycznie, stąd ich zasadnicze podobieństwo u wszystkich gatunków. Drugie natomiast powstają w toku życia osobniczego i kształtują się różnie, w zależności od warunków życia. To właśnie do potrzeb wrodzonych zalicza się naturalną potrzebę ruchu. Podkreśla się także, że potrzeba aktywności jest jedną z tych potrzeb, bez których zachowanie równowagi (i zdrowia) organizmu nie jest niemożliwe. Ten rodzaj potrzeby zauważalny jest już od najmłodszych lat – początkowo pobudza organizm do reakcji spontanicznych, z czasem taka aktywność staje się bardziej ukierunkowana i świadoma, a jej natężenie wzrasta.

O korzyściach regularnej aktywności fizycznej mówiliśmy już przy okazji artykułu dotyczącego aktywności fizycznej w czasie pandemii. Pamiętajmy także, że odpoczynek jest równie ważny co sam trening, więc przy dużym zmęczeniu lepiej jest zostać na kanapie i po prostu odpocząć. Nie rezygnujmy jednak z najprostszego ruchu i czasem zamiast windy wybierzmy schody, a zamiast samochodu rower. Zmieńmy nawyki, a z czasem wejdzie nam to w krew i z pewnością wyjdzie na dobre!

Bibliografia:

1. Przetacznik–Gierowska M. (2000): Psychologia rozwoju człowieka. Wyd. PWN.

2. Sankowski T. (2001): Wybrane psychologiczne aspekty aktywności sportowej. AWF Poznań.

3. Wytyczne UE dotyczące aktywności fizycznej. Zalecane działania polityczne wspierające aktywność fizyczną wpływającą pozytywnie na zdrowie. Czwarty projekt skonsolidowany zatwierdzony przez Grupę Roboczą UE „Sport i Zdrowie”, Bruksela, 2008.

Opracowała: mgr Aleksandra Nowacka

O naturalnej potrzebie ruchu mówi się nie od dziś, bardzo często podkreśla się jej znaczenie głównie w przypadku dzieci, ale czy taką potrzeba mija wraz z wiekiem? Oczywiście, że nie! Dorosły człowiek ma oczywiście mniejszą potrzebę ruchu niż dziecko, jest to z jednej strony efekt wieku, ale i pokłosie codziennych obowiązków oraz zmęczenia z tego wynikającego. Kiedy pojawia się u nas zmęczenie często zastanawiamy się czy lepiej iść się poruszać czy może lepiej odpuścić i odpocząć? Co wybrać w takiej sytuacji i czym dla naszego zdrowia jest ruch (nawet ten najprostszy)?

Aktywność fizyczna jest charakterystycznym stanem i podstawową cechą każdego żywego organizmu. Jest ona jednocześnie procesem przejawiającym się w formie czynności podejmowanych od wczesnego dzieciństwa do okresu prenatalnego. Aktywność fizyczna dziecka determinuje jego rozwój i jest procesem stałej samoorganizacji na podłożu nabytych doświadczeń, kształtuje się i doskonali wraz z wiekiem.

Z kolei w przypadku potrzeb, wyróżnia się ich dwa rodzaje – wrodzone (biologiczne) i nabyte (społeczne). Pierwsze z nich są związane ze strukturą organizmu, ukształtowaną w procesie ewolucji i utrwaloną filogenetycznie, stąd ich zasadnicze podobieństwo u wszystkich gatunków. Drugie natomiast powstają w toku życia osobniczego i kształtują się różnie, w zależności od warunków życia. To właśnie do potrzeb wrodzonych zalicza się naturalną potrzebę ruchu. Podkreśla się także, że potrzeba aktywności jest jedną z tych potrzeb, bez których zachowanie równowagi (i zdrowia) organizmu nie jest niemożliwe. Ten rodzaj potrzeby zauważalny jest już od najmłodszych lat – początkowo pobudza organizm do reakcji spontanicznych, z czasem taka aktywność staje się bardziej ukierunkowana i świadoma, a jej natężenie wzrasta.

O korzyściach regularnej aktywności fizycznej mówiliśmy już przy okazji artykułu dotyczącego aktywności fizycznej w czasie pandemii. Pamiętajmy także, że odpoczynek jest równie ważny co sam trening, więc przy dużym zmęczeniu lepiej jest zostać na kanapie i po prostu odpocząć. Nie rezygnujmy jednak z najprostszego ruchu i czasem zamiast windy wybierzmy schody, a zamiast samochodu rower. Zmieńmy nawyki, a z czasem wejdzie nam to w krew i z pewnością wyjdzie na dobre!

Bibliografia:

1. Przetacznik–Gierowska M. (2000): Psychologia rozwoju człowieka. Wyd. PWN.

2. Sankowski T. (2001): Wybrane psychologiczne aspekty aktywności sportowej. AWF Poznań.

3. Wytyczne UE dotyczące aktywności fizycznej. Zalecane działania polityczne wspierające aktywność fizyczną wpływającą pozytywnie na zdrowie. Czwarty projekt skonsolidowany zatwierdzony przez Grupę Roboczą UE „Sport i Zdrowie”, Bruksela, 2008.