Opracowała: dr Aleksandra Nowacka

Gotowość bojowa żołnierzy to kluczowy element operacyjny, który wymaga nie tylko doskonałej kondycji fizycznej, ale także optymalnych zdolności kognitywnych. W ostatnich latach, coraz większe znaczenie przywiązuje się do treningu kognitywnego jako skutecznego narzędzia w doskonaleniu umiejętności myślowych i podejmowania decyzji w warunkach wysokiego ryzyka.

Podkreślaliśmy już niejednokrotnie, iż żołnierze funkcjonują w dynamicznych i nieprzewidywalnych sytuacjach, gdzie szybkość myślenia, analiza sytuacyjna i skuteczność decyzji mają kluczowe znaczenie dla powodzenia akcji. Złożoność działań bojowych wymaga nie tylko sprawności fizycznej, ale także elastyczności umysłowej i zdolności do efektywnego przetwarzania informacji.

Trening kognitywny skupia się na rozwijaniu umiejętności poznawczych, takich jak koncentracja, pamięć, zdolność do szybkiego przetwarzania informacji i podejmowania decyzji w warunkach wysokiego napięcia. Te umiejętności są kluczowe zarówno podczas skomplikowanych operacji bojowych, jak i w sytuacjach, gdzie odpowiedź musi być natychmiastowa i bardzo precyzyjna. Badania nad neuroplastycznością mózgu wskazują, że trening kognitywny może prowadzić do fizycznych zmian strukturalnych i funkcjonalnych w mózgu. To oznacza, że regularne ćwiczenia umysłowe mogą poprawić zdolności kognitywne poprzez wzmocnienie połączeń neuronalnych i efektywne wykorzystanie zasobów mózgu.

Symulacje operacyjne, integrujące elementy treningu kognitywnego, stanowią efektywną metodę szkoleniową. Umieszczenie żołnierzy w realistycznych scenariuszach, wymagających skomplikowanych decyzji w czasie rzeczywistym, pozwala na rozwijanie umiejętności kognitywnych w warunkach zbliżonych do rzeczywistych sytuacji bojowych. I tu coraz częściej korzysta się z innowacyjnych technologii, które wykorzystuje się w treningu wojskowym.

Jednym z kluczowych elementów skutecznego treningu kognitywnego jest personalizacja i adaptacja programu do indywidualnych potrzeb każdego żołnierza. Dostosowywanie treningu do specyficznych umiejętności i obszarów, które wymagają poprawy, maksymalizuje efektywność tego procesu. Skuteczność treningu kognitywnego wymaga systematycznej ewaluacji efektów. Mierzenie postępów w zdolnościach kognitywnych, monitorowanie czasu reakcji i ocena trafności decyzji to kluczowe aspekty, które umożliwiają dostosowanie treningu do indywidualnych potrzeb i utrzymanie wysokiego poziomu gotowości bojowej. Podkreślaliśmy już znaczenie monitorowania i oceny na przykładzie sprawności fizycznej, jak się jednak okazuje nie tylko monitoring w tym zakresie jest bardzo istotny.

Podsumowując, trening kognitywny stanowi istotny element wspierający gotowość bojową żołnierzy. Poprzez rozwijanie zdolności kognitywnych, żołnierze stają się bardziej elastyczni i przygotowani do efektywnego radzenia sobie z różnorodnymi wyzwaniami operacyjnymi. Integracja treningu kognitywnego w programy szkoleniowe to inwestycja w potencjał jednostek.

Piśmiennictwo:

1. Boot, W. R., Simons, D. J., Stothart, C., & Stutts, C. (2013). "The pervasive problem with placebos in psychology: Why active control groups are not sufficient to rule out placebo effects." Czasopismo: "Perspectives on Psychological Science," 8(4), 445–454.

2. Cassavaugh, N. D., & Kramer, A. F. (2009). "Transfer of computer-based training to simulated driving in older adults.” Czasopismo: "Applied Ergonomics," 40(5), 943–952.

3. Gopher, D., Weil, M., & Bareket, T. (1994). "Transfer of skill from a computer game trainer to flight." Czasopismo: "Human Factors: The Journal of the Human Factors and Ergonomics Society," 36(3), 387–405.

4. Green, C. S., & Bavelier, D. (2008). "Exercising your brain: a review of human brain plasticity and training-induced learning." Czasopismo: "Psychology and Aging," 23(4), 692–701.

5. Jaeggi, S. M., Buschkuehl, M., Jonides, J., & Perrig, W. J. (2008). "Improving fluid intelligence with training on working memory." Czasopismo: "Proceedings of the National Academy of Sciences," 105(19), 6829–6833.

6. Olesen, P. J., Westerberg, H., & Klingberg, T. (2004). "Increased prefrontal and parietal activity after training of working memory." Czasopismo: "Nature Neuroscience," 7(1), 75–79.

Opracowała: dr Aleksandra Nowacka

Gotowość bojowa żołnierzy to kluczowy element operacyjny, który wymaga nie tylko doskonałej kondycji fizycznej, ale także optymalnych zdolności kognitywnych. W ostatnich latach, coraz większe znaczenie przywiązuje się do treningu kognitywnego jako skutecznego narzędzia w doskonaleniu umiejętności myślowych i podejmowania decyzji w warunkach wysokiego ryzyka.

Podkreślaliśmy już niejednokrotnie, iż żołnierze funkcjonują w dynamicznych i nieprzewidywalnych sytuacjach, gdzie szybkość myślenia, analiza sytuacyjna i skuteczność decyzji mają kluczowe znaczenie dla powodzenia akcji. Złożoność działań bojowych wymaga nie tylko sprawności fizycznej, ale także elastyczności umysłowej i zdolności do efektywnego przetwarzania informacji.

Trening kognitywny skupia się na rozwijaniu umiejętności poznawczych, takich jak koncentracja, pamięć, zdolność do szybkiego przetwarzania informacji i podejmowania decyzji w warunkach wysokiego napięcia. Te umiejętności są kluczowe zarówno podczas skomplikowanych operacji bojowych, jak i w sytuacjach, gdzie odpowiedź musi być natychmiastowa i bardzo precyzyjna. Badania nad neuroplastycznością mózgu wskazują, że trening kognitywny może prowadzić do fizycznych zmian strukturalnych i funkcjonalnych w mózgu. To oznacza, że regularne ćwiczenia umysłowe mogą poprawić zdolności kognitywne poprzez wzmocnienie połączeń neuronalnych i efektywne wykorzystanie zasobów mózgu.

Symulacje operacyjne, integrujące elementy treningu kognitywnego, stanowią efektywną metodę szkoleniową. Umieszczenie żołnierzy w realistycznych scenariuszach, wymagających skomplikowanych decyzji w czasie rzeczywistym, pozwala na rozwijanie umiejętności kognitywnych w warunkach zbliżonych do rzeczywistych sytuacji bojowych. I tu coraz częściej korzysta się z innowacyjnych technologii, które wykorzystuje się w treningu wojskowym.

Jednym z kluczowych elementów skutecznego treningu kognitywnego jest personalizacja i adaptacja programu do indywidualnych potrzeb każdego żołnierza. Dostosowywanie treningu do specyficznych umiejętności i obszarów, które wymagają poprawy, maksymalizuje efektywność tego procesu. Skuteczność treningu kognitywnego wymaga systematycznej ewaluacji efektów. Mierzenie postępów w zdolnościach kognitywnych, monitorowanie czasu reakcji i ocena trafności decyzji to kluczowe aspekty, które umożliwiają dostosowanie treningu do indywidualnych potrzeb i utrzymanie wysokiego poziomu gotowości bojowej. Podkreślaliśmy już znaczenie monitorowania i oceny na przykładzie sprawności fizycznej, jak się jednak okazuje nie tylko monitoring w tym zakresie jest bardzo istotny.

Podsumowując, trening kognitywny stanowi istotny element wspierający gotowość bojową żołnierzy. Poprzez rozwijanie zdolności kognitywnych, żołnierze stają się bardziej elastyczni i przygotowani do efektywnego radzenia sobie z różnorodnymi wyzwaniami operacyjnymi. Integracja treningu kognitywnego w programy szkoleniowe to inwestycja w potencjał jednostek.

Piśmiennictwo:

1. Boot, W. R., Simons, D. J., Stothart, C., & Stutts, C. (2013). "The pervasive problem with placebos in psychology: Why active control groups are not sufficient to rule out placebo effects." Czasopismo: "Perspectives on Psychological Science," 8(4), 445–454.

2. Cassavaugh, N. D., & Kramer, A. F. (2009). "Transfer of computer-based training to simulated driving in older adults.” Czasopismo: "Applied Ergonomics," 40(5), 943–952.

3. Gopher, D., Weil, M., & Bareket, T. (1994). "Transfer of skill from a computer game trainer to flight." Czasopismo: "Human Factors: The Journal of the Human Factors and Ergonomics Society," 36(3), 387–405.

4. Green, C. S., & Bavelier, D. (2008). "Exercising your brain: a review of human brain plasticity and training-induced learning." Czasopismo: "Psychology and Aging," 23(4), 692–701.

5. Jaeggi, S. M., Buschkuehl, M., Jonides, J., & Perrig, W. J. (2008). "Improving fluid intelligence with training on working memory." Czasopismo: "Proceedings of the National Academy of Sciences," 105(19), 6829–6833.

6. Olesen, P. J., Westerberg, H., & Klingberg, T. (2004). "Increased prefrontal and parietal activity after training of working memory." Czasopismo: "Nature Neuroscience," 7(1), 75–79.